Vrijdag 27 mei 2016 kwam er een nieuwe oproep. Josefien zou het niet halen … Wie kon er foto’s gaan nemen? Ik zat in een opleiding toen ik het bericht las, maar voelde dat dit heel belangrijk was. Ik nam contact op met het ziekenhuis in Brussel en sprak af dat ik diezelfde avond nog zou langsgaan. Josefien was op dat moment nog aan het vechten, maar het zag er niet goed uit…
Toen ik rond 19u30 aankwam op de dienst neonatologie was Josefien al gestorven. Ik werd ingelicht door de verpleegkundigen en voelde meteen hoe ook zij liefdevol betrokken waren bij dit spijtige gebeuren. Met een klein hartje stapte ik op Tine en Marijn af, de fantastische ouders van Josefien. Josefien lag bij hen en het zag er allemaal zo liefdevol uit dat ik even twijfelde of ik wel goed zat.
Josefien werd na 33 weken en 4 dagen geboren en heeft slechts 2 daagjes mogen leven. Haar longetjes waren niet sterk genoeg. Maar gevochten heeft ze. Ze zag er fantastisch uit. Een beetje aan de kleine kant, maar volledig volmaakt. Een baby met bruine haartjes en een licht rozige huid. Ze voelde zo warm en zacht aan. Precies een slapende baby, maar dan net een beetje anders… Een prachtig meisje.
Ruimte voor verdriet, een lach, een droom, een wens
We trokken met ons viertjes naar een aparte ruimte waar we ongestoord foto’s van Josefien konden nemen. Marijn droeg zijn dochter in zijn armen, vergezeld door Tine, die niet van hun zijde week, terwijl ik haar bedje vol knuffels meenam. We namen ruim de tijd, zodat mama, papa en Josefien met elkaar konden knuffelen zoveel ze wilden. Er was ruimte voor verdriet, heel veel verdriet, maar ook voor een lach, een droom, een wens … Marijn vertelde me hoe belangrijk deze foto’s voor hen zijn, zodat ze nooit zouden kunnen vergeten hoe Josefien eruit ziet, elk klein detailtje van haar.
Overspoeld door dankbaarheid
Af en toe gaf ik aanwijzingen, maar de rest gebeurde vanzelf. Zo’n prachtige interacties, zovéél liefde. Regelmatig moest ik slikken… maar gelukkig had ik mijn camera om me achter te verstoppen. Dankbaar voor al dit moois dat ik mocht aanschouwen en vastleggen op de gevoelige plaat.
Ik ben er soms bang voor, voor deze intrieste situaties, maar een gevoel van dankbaarheid overspoelt me als ik de liefde zie stromen tussen deze kersverse ouders én hun baby’tje. Oprechte én terechte trots overschaduwt hun pijn, en dankbaarheid maakt zich van hen meester. Dankbaar voor hun dochter, dankbaar voor de tijd samen, dankbaar voor elkaar.
Je kan ouders van een sterrenkind mee aan een prachtige blijvende herinnering helpen door onze werking te ondersteunen. Een fotoshoot kost ons gemiddeld 50 euro. wekelijks hebben we 4 oproepen, wat wil zeggen dat we jaarlijks iets meer dan 200 fotosessies doen. We hebben je steun meer dan nodig!
Boven De Wolken dankt je voor je steun.
