Lieve mama’s en papa’s,
Ons verhaal begint op 17 mei. We kregen via onze laatste terugbetaalde icsi-poging een topembryootje teruggeplaatst. Na een week kon ik me niet meer houden en deed ik thuis een test, en wat bleek? Er was een heel licht 2de streepje te zien ?. Wat waren we in de wolken! Het werd bevestigd met een bloedafname in de fertiliteitskliniek en een week later was het hCG al goed gestegen.
Twee weken daarna kregen we onze eerste echo, en ja hoor, een klein frulletje met een hartslag, ons geluk kon niet op. Op 12 weken volgde de NIP-test, alles was in orde en we verwachtten een zoontje ?. Op 16 weken zwangerschap lieten we een pretecho doen, wat was hij in vorm… Toertjes draaien en bewegen, geweldig om te zien.
Een week later ging ik op gewone controle bij de vroedvrouw, ’s avonds om 20.00 uur. Mijn man was voor 1 keer niet mee om bij mijn andere 2 kids te blijven (we doen co-ouderschap). En daar stortte onze wereld in… Ze vond geen hartslag en belde de gynaecoloog van dienst op. Die minuten leken uren te duren. Ik heb mijn vriend gebeld, die regelde direct een oppas en haastte zich naar het ziekenhuis. Maar het werd helaas bevestigd door de gynaecoloog: zijn hartje klopte niet meer, en het moest recent gebeurd zijn, want hij lag qua groei voor op de 17 weken zwangerschap.
Ik kreeg de keuze wanneer ik ingeleid zou worden, maar ik had al snel besloten dat ik niet langer wou wachten, dus op 26 augustus werd ik ingeleid. Om 9.00 uur zijn ze begonnen. Ik kreeg tegen 14.00 uur zeer sterke weeën die om de 30 seconden kwamen. Ik heb een epidurale gevraagd en terwijl ze die nog aan het steken waren, kwam onze Lewis* ter wereld. Het werd al snel duidelijk wat de oorzaak was: de navelstreng zat 2 keer heel strak rond zijn nekje ?. Dus langs de ene kant waren we opgelucht dat we wisten wat de oorzaak was, langs de andere kant was het heel moeilijk om te aanvaarden, want hij was kerngezond ?.
Ik ben 2 dagen bij hem gebleven in het ziekenhuis en heb zoveel mogelijk tijd met hem doorgebracht. De dinsdag erop hebben we hem laten cremeren en nu staat hij hier thuis op het mooiste plekje ?.
Eind oktober mogen we opnieuw starten in Jette, we hebben nog 2 embryootjes in de vriezer zitten.
Het is nog moeilijk om erover te praten, maar ooit zal het wel een beetje slijten…
Ons mooiste sterretje Lewis* 26/08/2022
