Het begon allemaal op 17 november 2022. Dat was de dag waarop we een positieve test kregen. Mijn vriend was al op zijn werk toen ik de test deed en ik stuurde de positieve test door. We waren beiden geschrokken, maar tegelijk ook superblij. De dag erna heb ik bloed laten trekken om 100% zeker te zijn. Op zaterdag kreeg ik telefonisch de uitslag dat ik al 5 weken ver was.
Op 13 december 2022 hadden we onze 8 wekenecho. Wat vonden we dit spannend, want het was ons allereerste kindje/zwangerschap. Toen we het hartslagje hoorden, waren we al helemaal verkocht.
Op 6 januari 2022 mocht ik gaan voor de 12 wekenecho. Ik had superveel stress omdat ik bang was dat er iets mis ging zijn. Maar toen de gynaecoloog zei dat alles in orde was en dat het kindje zijn best aan het doen was, viel er een last van mijn schouders. Omdat zijn nekplooi in orde was, mocht ik mijn NIP-test doen. Een weekje later kregen we uitslag: ‘Geen afwijkingen en het is een jongen.’ Vanaf toen liepen we op roze wolkjes, want ja, je zit al aan 12 weken, er kan nog weinig mislopen. We hebben het vanaf dan beginnen te vertellen aan familie, vrienden… Wat was iedereen enthousiast over zijn komst.
Op 6 februari mochten we teruggaan voor de 16 wekenecho. Toen we het beeld zagen, hadden we al door dat er iets niet juist was. Het vruchtwater was ferm geminderd in vergelijking met 4 weken geleden… De gynaecoloog meldde toen ook dat hij geen nieren kon vinden. Ons kindje nam het vruchtwater wel op, maar plaste dit niet uit. ‘Zijn maag is gevuld, maar zijn blaas is leeg.’ De gynaecoloog heeft er iemand bij gehaald om ook eens te komen kijken. Zij vond de nieren ook niet en vroeg of we volgende week nog eens wilden langskomen. ‘Kom volgende week terug en laat ons hopen dat we meer vruchtwater hebben en zijn niertjes zien.’
Wat was dat een helse, lange week. We hadden alle hoop dat het goed ging komen en dat ze uiteindelijk zijn nieren zouden vinden, maar op 13 februari 2023 kregen we het slechte nieuws: ‘Hij heeft officieel geen nieren, dat wil dus zeggen dat hij niet levensvatbaar zou zijn.’ Onze wereld stortte in. We hadden beiden zoveel vragen, maar op dat moment wisten we er niet één te stellen. Het enige wat eruit kwam was: ‘Wat nu?’ De gynaecoloog vertelde dat we konden kiezen om de zwangerschap stop te zetten of hem te voldragen. Ze stelde ook voor om naar een prof te gaan in Leuven die gespecialiseerd was in nieren en darmen bij de foetus/baby. Daar konden ze onderzoeken hoe het kwam dat hij geen nieren had.
In diezelfde week, de donderdag, zijn we naar Leuven vertrokken. Daar kwam nogmaals de bevestiging dat hij geen nieren had. Onze gynaecoloog was ook aanwezig en stelde voor om een vruchtwaterpunctie en vlokkenpunctie te doen. Zo konden ze het DNA onderzoeken en kijken of het iets genetisch was. De prof heeft alleen een vlokkenpunctie kunnen doen omdat ik niet genoeg vruchtwater had.
Toen alle onderzoeken gedaan waren, hebben we met onze gynaecoloog de geboorte gepland. Maar wat ben ik blij dat we op die dag nog een laatste mooi beeld van hem hadden op de echo. Op woensdag 22 februari ben ik binnen gegaan in de verloskamer. Ze hebben me toen ingeleid, maar de pilletjes hielpen niet direct. Uiteindelijk is F. geboren op 23 februari 2023 om 6.03 uur. Ons eerste (sterren)kindje.💫 Dag op dag vijf maandjes te vroeg. We hebben genoten van hem tot de laatste minuut.
Superhard bedankt aan Boven de Wolken voor de prachtige foto’s die we hebben van hem en ons drietjes. ♥️
