Mama van Luca, Loïc, Ellis en mijn mooiste sterrenmeisje Nina*
Mijn passie voor fotografie ontdekte ik in 2013, waarna ik mijn bloeiende zaak opgaf om fulltime te gaan fotograferen. Iets doen waar ik mijn creativiteit, maar vooral mijn hart in kon leggen, opende de deur naar Boven De Wolken.
Ik verloor mijn Nina* op een zonnige lentedag in 2012. De meest verdrietige, maar tegelijkertijd ook de allermooiste dag uit mijn hele leven. Een dag waarop ik zo trots was dat ik mama mocht zijn van dit prachtige meisje, een dag dat ik nog niet besefte wat me eigenlijk allemaal te wachten stond…
Huilen als een beest, vallen, opstaan, opnieuw durven lachen en opnieuw de kracht vinden om te gaan genieten. Dit keer genieten van kleine dingen en onbenulligheden zo ver mogelijk achter me laten.
Ze maakte zonder dat ik het zelf wist, een nieuwe ik van me. Niet beter, niet slechter, maar anders…
Ik durf terug zeggen dat ik ontzettend gelukkig ben met waar ze me nu heeft gebracht.
Dichterbij mensen met eenzelfde passie, eenzelfde doel, dichterbij 2de ‘familie’.
Ik hoop niet dat wij samen rouw kunnen weghalen, want rouwen moet en mag, maar ik hoop wel dat wij het met onze beelden en ervaring kunnen verzachten.
Onze wolkenfamilie
We kunnen ze niet genoeg bedanken. Al onze vrijwilligers staan dagelijks klaar voor anderen en leggen hun hele hart in onze vzw. Onze fotografen gaan dagelijks op pad, lopen een kamer binnen vol verdriet en trots. Iets waar enorm veel moed en kracht voor nodig is om dit te kunnen betekenen voor anderen.
Onze wolkenwachters staan dagelijks klaar om elk sterrenkindje een fotograaf toe te wijzen. Daarnaast hebben we nog heel wat vrijwilligers die ervoor zorgen dat het enorme werk verlicht wordt en het leefbaar blijft. Allemaal hebben ze een zeer hechte, bijzondere band en maken ze deze wereld, ondanks al het verdriet, op alle vlakken zoveel mooier.
Gewoon door wat ze doen, geheel vrijwillig… Deze meer dan 300 schatten zijn Boven de Wolken!